Met nog 2 speelrondes te gaan zijn het eerste en derde seniorenteam van VZOD/vdBoon afgelopen zaterdag vroegtijdig kampioen geworden. Het vlaggenschip, dat zelf vrij gemakkelijk met 6-12 wist te winnen van Vlug en Vaardig, werd daarbij geholpen door puntverlies van concurrent Atlantis uit Mijdrecht. Het derde heeft het kampioenschap dankzij een ruime overwinning op Oranje Nassau met 23-4 binnengehaald. Niet de eerste ruime overwinning; álle 12 wedstrijden werden in het voordeel van VZOD 3 beslist.
Onder werkelijk uitstekende weersomstandigheden fungeerde VZOD/vdBoon afgelopen zaterdag als gastheer voor de Amsterdamse korfballers. Of beter gezegd; de Amsterdammers waren als een speelbal voor de Kudelstaarters. De stand en de statistieken op de ranglijst vóór deze wedstrijd gaven de oneerlijke strijd eigenlijk al aan. Mik, de hekkensluiter, heeft een omgekeerd evenredig doelsaldo aan VZOD, de titelkandidaat. Ook een blik op de reservebank gaf een verschil: bij de Kudelstaarters vol met komend talent terwijl op de bank van Mik geen reserve te vinden was. Tot slot gaf het spelersmateriaal in het veld, mede door de verschillen in trainingsintensiteit tussen de beide ploegen, ook geen hoop op een spannend duel. Maar dat is nét het verschil tussen VZOD met kampioensaspiraties die graag wil promoveren naar de derde klasse en Mik. Ofwel VZOD had vanmiddag niets te winnen, maar kweet zich uitstekend van deze lastige opdracht. Het team van trainer/coach Klaas Bosman ging fris van start en Martijn Vervark en Willem Mast zetten al snel de 2-0 op het scorebord.
Voorafgaand aan deze belangrijke wedstrijd om de eerste plaats leed het 2e team van VZOD een pijnlijk verlies tegen Atlantis 2 (15-8) in een hard en grimmig duel waarin vooral enkele VZOD-ers zich uit de wedstrijd lieten spelen. Aan het vlaggenschip van VZOD dus de taak om tegen Atlantis 1 dit smetje weg te werken. Klaas Bosman had hiervoor de volgende opstelling in huis. In het verdedigingsvak Bart Verheul, Maurice Klop, Eline Ruessink en runner-up Anika van Os. In het aanvalsvak Martijn Vervark, Willem Mast, Donja Passies en de voor de zwangere Maaike Heil goed spelende Lianda van der Schilden. De wedstrijd begon veelbelovend met een strafworp voor VZOD/vdBoon in de 3e minuut. Helaas miste Willem Mast deze opgelegde kans en hielp mede daardoor Atlantis in het zadel. Een minuut later namelijk scoorde de thuisploeg als antwoord hierop wel de openingstreffer middels een afstandschot. Daarmee zette de ploeg uit Mijdrecht de toon voor de 1e helft. Voortbordurend op het voorafgaande spel van Atlantis 2 boden zij met fysieke kracht en grote werklust hun gasten uit Kudelstaart zoveel weerstand dat de ploeg van Klaas Bosman maar moeilijk in haar spel kon komen. Atlantis hield de ballen veel langer in de aanval door een goede rebound. Ondanks hun langdurig balbezit en vele schoten van afstand kwamen de mijdrechtenaren maar niet tot score. En ook hier geldt de wet dat, wanneer een doelpunt ondanks het veldoverwicht uitblijft, er vaak aan de andere kant wordt gescoord. Het was Martijn Vervark die in de 20e minuut deze wet in het voordeel van VZOD/vdBoon ten uitvoer liet gaan door van afstand 1-1 te scoren. Atlantis zette geheel in lijn met het wedstrijdbeeld snel orde op zaken met doelpunten in de 22e en 26e minuut en kwam daarmee op een verdiende 3-1 voorsprong.
VZOD startte te schuchter en liet zich intimideren door vlotte tegenscores en het Alkmaarse fysiek. Hierdoor liep VZOD/vd Boon gedurende de gehele eerste helft achter de feiten aan. In het tweede deel van het eerste bedrijf groeide de teamspirit, begon VZOD echt te korfballen en kon daarom de aansluitingstreffer gescoord worden. Deze 8-9 op slag van rust gaf voldoende moed en inspiratie om het tweede bedrijf volledig te dicteren. De persoonlijke duels werden keer op keer gewonnen en DSO was nauwelijks in staat om nog een vuist te maken. Het spel van Bart Verheul was tekenend voor het hele team deze middag. De eerste helft was hij niet geconcentreerd en liet duidelijk blijken het regelmatig niet met de scheidsrechter eens te zijn. Dan speel je dus meer tegen jezelf dan tegen je tegenstander. In de tweede helft liet hij de scheidrechter gewoon zijn werk doen en ging korfballen. Hij liet zijn directe tegenstander alle hoeken van het veld zien en scoorde meerdere doelpunten. Zijn opponent werd door zijn coach in bescherming genomen door middel van een wissel, 10 minuten voor tijd.
Het massaal toegestroomde publiek kon koesterend in het zonnetje een bevlogen VZOD aan het werk zien en zette zich massaal achter de ploeg. Met elkaar en voor elkaar strijdend lieten de blauwzwarten na 70 minuten een 14-11 zege op het scorebord oplichten, waar niets op viel af te dingen. Niet onvermeld mag blijven dat Lianda van der Schilden en Eric Spaargaren beiden een méér dan verdienstelijke invalbeurt draaiden. En het inpassen van de junior Anika van Os bleek een zichtbare versterking voor de Kudelstaartse hoofdmacht. Eline Ruessink en Donja Passies speelden sterk en gepassioneerd. En onder aanvoering van de routiniers Willem Mast, Bart Verheul en Martijn Vervark gaf VZOD aan nadrukkelijk op jacht te zijn naar de eerste plek in deze klasse. Vol vertrouwen wordt met dit hechte collectief volgende week de kraker van deze competitie aangegaan: medekoploper Atlantis
De Falers. Zo noemde een vriendengroepje binnen VZOD zich gekscherend jaren geleden. De Falers hebben VZOD al weer een tijdje geleden verlaten, een ieder zo zijn eigen kant op. Maar dat de falersgeest tijdens de wedstrijd van afgelopen zaterdag binnen de gelederen van VZOD/vdBoon nog zo duidelijk zou blijven rondzweven had toch niemand verwacht. Het gevolg was een schromelijk verlies, zij het nipt met 11-10, in Hillegom tegen hekkensluiter SDO.
Na de euforische overwinning op koploper Huizen een week eerder ging het vlaggenschip VZOD/vdBoon afgelopen zaterdag met dezelfde bezetting vol vertrouwen naar Hillegom voor de uitwedstrijd tegen hekkensluiter SDO. Een belangrijke wedstrijd, want een overwinning op SDO betekende dat degradatie zo goed als uitgesloten zou zijn voor de ploeg uit Kudelstaart. Een vierpuntenwedstrijd dus. Maar degene die dacht dat VZOD/vdBoon deze wedstrijd wel even zou winnen kwam bedrogen uit. Het verwachte vertrouwen bleek ver te zoeken getuige de enorme moeite die VZOD had om tot scoren te komen. Pas bij een 2-0 achterstand lukte het Willem Mast, één van de weinig goed spelende VZOD-ers, om iets terug te doen. 2-1.