VZOD startte te schuchter en liet zich intimideren door vlotte tegenscores en het Alkmaarse fysiek. Hierdoor liep VZOD/vd Boon gedurende de gehele eerste helft achter de feiten aan. In het tweede deel van het eerste bedrijf groeide de teamspirit, begon VZOD echt te korfballen en kon daarom de aansluitingstreffer gescoord worden. Deze 8-9 op slag van rust gaf voldoende moed en inspiratie om het tweede bedrijf volledig te dicteren. De persoonlijke duels werden keer op keer gewonnen en DSO was nauwelijks in staat om nog een vuist te maken. Het spel van Bart Verheul was tekenend voor het hele team deze middag. De eerste helft was hij niet geconcentreerd en liet duidelijk blijken het regelmatig niet met de scheidsrechter eens te zijn. Dan speel je dus meer tegen jezelf dan tegen je tegenstander. In de tweede helft liet hij de scheidrechter gewoon zijn werk doen en ging korfballen. Hij liet zijn directe tegenstander alle hoeken van het veld zien en scoorde meerdere doelpunten. Zijn opponent werd door zijn coach in bescherming genomen door middel van een wissel, 10 minuten voor tijd.
Het massaal toegestroomde publiek kon koesterend in het zonnetje een bevlogen VZOD aan het werk zien en zette zich massaal achter de ploeg. Met elkaar en voor elkaar strijdend lieten de blauwzwarten na 70 minuten een 14-11 zege op het scorebord oplichten, waar niets op viel af te dingen. Niet onvermeld mag blijven dat Lianda van der Schilden en Eric Spaargaren beiden een méér dan verdienstelijke invalbeurt draaiden. En het inpassen van de junior Anika van Os bleek een zichtbare versterking voor de Kudelstaartse hoofdmacht. Eline Ruessink en Donja Passies speelden sterk en gepassioneerd. En onder aanvoering van de routiniers Willem Mast, Bart Verheul en Martijn Vervark gaf VZOD aan nadrukkelijk op jacht te zijn naar de eerste plek in deze klasse. Vol vertrouwen wordt met dit hechte collectief volgende week de kraker van deze competitie aangegaan: medekoploper Atlantis