Na wat gegeten te hebben en wat teamfoto’s te hebben gemaakt besloot ik nog 1 rondje mee te rijden met collega’s die wat later waren begonnen. Het ijs was inmiddels boterzacht geworden door de hoge temperatuur en de zonneschijn van die morgen. Er was geen sprake meer van mooi glij-ijs, maar van papijs. Daar kwamen ook nog eens gigantisch natte sneeuwbuien overheen. Ik was achteraf dus erg blij dat ik zo vroeg mogelijk ben gestart, ondanks de weinige uurtjes slaap. Op de foto’s in het fotoalbum van mijn actiesite kan je zien hoe slecht het ijs was geworden. Achteraf bleek dat ze de koelmachines niet aangezet hadden. De speaker zei daarover gekscherend dat ze er een echte ijsstrijd van wilde maken, maar een blunder was het natuurlijk wel. Veel schaatsers zijn toen ook gestopt op een enkele bikkel na, waaronder een ASR teamgenoot die uiteindelijk op 205 kilometer is uitgekomen. De ijsstrijd zit er op. De missie is volbracht. Met heel veel dank aan een ieder die me financieel, maar vooral ook mentaal heeft gesteund. Het was een prachtige ervaring, vooral door de grote betrokkenheid van familie, vrienden, collega’s en kennissen. Dat heeft me nog het meest geraakt. Maar het allerbelangrijkste is dat we een prachtig resultaat hebben bereikt ten gunste van de nierpatiënten. Want daar deden we het uiteindelijk voor. Voor meer informatie www.ijsstrijd.nl
Hans van Leeuwen